“Ik heb gelukkig geen last van eetbuien meer, maar ik doe nog wel aan emotie eten. Wat kan ik nog doen om daarmee te stoppen?” vraagt Lisa tijdens de 2de coachingsessie van de Intensive.
“Je kunt daar niet mee stoppen” zeg ik.
“Het is onrealistisch om te denken dat je ooit zult kunnen eten, zonder dat het een emotioneel effect op je heeft.” leg ik uit.
➾ Eten, puur en alleen om jezelf te voeden, is hetzelfde als zecks hebben zonder te genieten en alleen om baby’s te maken.”
Oké, waarschijnlijk was dit niet helemaal de reactie die ze verwachtte toen ze mij vroeg naar tips om te stoppen met emotie eten, maar mijn antwoord maakte wel direct iets belangrijks duidelijk:
“Waarom wil je stoppen met emotie eten?” vroeg ik Lisa daarom. Daar had ze een hele lijst met redenen voor:
Ik snap helemaal wat ze bedoelt, en door haar antwoord begrijp ik iets heel belangrijks:
➾ We hebben het niet meer over emotie eten, we hebben het over eetbuien.
Het zijn de eetbuien waar ze van af wil, maar ze denkt dat haar eetbuien emotie eten zijn, en dat is niet zo.
Emotie eten en eetbuien zijn twee compleet verschillende dingen, mooi mens.
Als je wilt stoppen met het hebben van eetbuien, dan is het belangrijk dat je begrijpt wat het verschil is tussen eetbuien en emotie eten, en wel hierom:
Je kunt pas op zoek naar de oplossing, als je precies weet wat het probleem is!
Elke psycholoog weet dit.
Je kunt iemand behandelen voor depressieve klachten, maar je aanpak is heel anders als deze depressieve klachten komen doordat iemand Alzheimer dementie heeft, dan wanneer de depressieve klachten komen doordat iemand is gepest.
Vaak staren we ons blind op het symptoom – de eetbuien – terwijl de oorzaak veel belangrijker is.
De psycholoog Abraham Maslow heeft daar een mooie uitspraak over gedaan:
➾ “Als je enige gereedschap een hamer is, dan zie je elk probleem als een spijker.”
Omdat snoepen om iets te voelen iets is dat heel normaal en menselijk is, terwijl eetbuien te maken hebben met een verstoord eetpatroon.
Iedereen doet aan emotie eten, mooi mens, ik ook, en dat is heerlijk!
Emotie eten wordt pas een probleem als het doorslaat in een eetbui, en je volledig de controle verliest.
Wil je dat voorkomen?
Dan is het belangrijk dat je snapt wat het verschil is tussen emotie eten en een eetbui, en dat je leert hoe het komt dat het kan doorslaan in een eetbui.
Daarom ga ik je in deze Eetbui Vrij levensles uitleggen:
➾ waarom emotie eten niet hetzelfde is als een eetbui;
➾ wanneer emotie eten een probleem wordt;
➾ waarom emotie eten doorslaat in een eetbui.
Als we het hebben over emotie eten, dan bedoelen we daar eigenlijk altijd een eetbui mee.
Niet iedereen herkent zich in de term eetbuien en ik krijg soms berichten van mensen die zeggen: “Ik heb geen last van eetbuien, maar ik doe wél aan emotie eten.”
Wat we vaak bedoelen met de term emotie eten is dat we naar eten grijpen als we vervelende gevoelens proberen te onderdrukken.
Toch heb ik zelf ervaren dat ik ook emotioneel kon eten als ik erg blij was, als ik verliefd was of als ik het gezellig had.
Emotie eten gaat dus niet per definitie over het wegeten van pijn, verdriet, frustratie, stress of eenzaamheid.
Daarom is mijn definitie van emotie eten als volgt: Emotie eten is eten gebruiken om je anders te voelen – en daar is niets mis mee.
Iedereen gebruikt eten om bepaalde emoties wel te voelen, of juist niet te voelen.
Als mens gebruiken we eten continu om onze emoties te beïnvloeden. We gebruiken eten….
….en daar is niets mis mee.
Veel mensen willen, net als mijn cliënt Lisa, af van hun snaaibuien. Het is echter meestal niet het troosteten dat het probleem is.
Emotie eten wordt pas een probleem, als je een verstoorde relatie met eten hebt!
Er is niets mis met troosteten, sterker nog, in mijn blog ‘Emotie eten is een schreeuw om hulp’ leg ik uit dat het eten van lekkere dingen ervoor zorgt dat de neurotransmitter bèta-endorfine wordt aangemaakt, waardoor snoepen er echt voor zorgt dat nare gevoelens even worden gedempt.
Natuurlijk wil ik niet beweren dat snaaien de effectiefste manier is om te dealen met pijnlijke emoties, maar soms kan het best even helpen om niet te hoeven voelen.
Mijn vriend M. en ik zijn tot twee keer toe bevallen van een stil geboren dochtertje, Lilly Sofie in 2021 en Fay in 2022.
Het verdriet dat we voelden, is onbeschrijflijk en na beide begrafenissen stelde M. voor om lekkere dingen te halen en de rest van de dag op de bank onder een dekentje films te kijken en te snaaien.
Dat hebben we ook gedaan, en ik voel me daar niet slecht of schuldig over.
Natuurlijk wist ik wel dat snoepen niet de beste manier was om ons verlies te verwerken, en daarom heb ik daarna ook rouwbegeleiding gehad van Karlijn Roos.
Toch was samen snaaien op dat moment voor ons een manier om ons te verbinden, de leegte op te vullen en verbinding te creëren.
Mooi mens, wat je mag loslaten, is het idee dat snoepen om emoties weg te eten slecht is.
Als mensen willen stoppen met emotie eten, dan is dit omdat ze tijdens het eten het gevoel hebben dat ze geen controle hebben.
Dat is géén emotie eten! Dat is een eetbui!
In het voorbeeld hierboven, maken M. en ik de bewuste keuze om te snoepen, terwijl we verdrietig zijn. We hebben geen moment het gevoel dat we de controle kwijt zijn, en we hebben er ook geen spijt van.
Als je wel snoept en je hebt het gevoel dat je de controle kwijt bent, dan is het troosteten doorgeslagen in een eetbui!
Er zijn letterlijk 7,7 miljard mensen op aarde die aan emotie eten doen. Iedereen op aarde gebruikt eten om iets te voelen.
Dat betekent niet dat al deze emotionele snoepers ook last hebben van eetbuien.
Maar…..
Als je last hebt van eetbuien, dan is het bijna onmogelijk om emotie te eten zónder dat het overgaat in een snaaibui!!!
Om uit te leggen waardoor dit gebeurt, is het belangrijk dat we eerst stilstaan bij de definitie van eetbuien.
Er zijn twee redenen waarom we eten:
We doen aan emotie eten, omdat eten voor emotionele bevrediging zorgt.
Het wordt pas een probleem, als het niet helpt, of sterker nog…
➾ als het een tegenovergesteld effect heeft, en het een eetbui wordt.
In de Eetbui Vrij Leven Bootcamp leg ik uit dat een eetbui altijd reactief-eten is.
Omdat je op de één of andere manier restrictief bent met je gedachten en een deel van jou vindt dat je slecht bezig bent!
Troosteten gaat over in een eetbui als jij (onbewust) het snoepen afkeurt!!
Als je dingen eet die jij als ‘fout’ bestempelt en jezelf niet toestaat om ervan te genieten,
➾ dan geeft het niet de emotionele bevrediging waar je naar op zoek bent.
Sterker nog… als na een paar minuten de neurotransmitter bèta-endorfine is uitgewerkt – en het dempende effect van het eten niet meer werkt – dan is de kans groot dat je weer gefrustreerd raakt en boos op jezelf wordt.
En wat blijkt uit onderzoek.
Diëters die na het snoepen boos op zichzelf worden, snoepen 2 keer zoveel dan diëters die mild naar zichzelf zijn.
Als je namelijk boos wordt, dan dwingt jouw dopamine impuls jou om op zoek te gaan naar iets wat goed voelt…. nog meer eten dus!
Het is je dieetmentaliteit die van emotie-eten een probleem maakt. Als je dus wilt stoppen met je snaaibuien dan is het belangrijk dat je jouw dieetmentaliteit aanpakt en stopt met reactief-eten. Je zult dan merken dat je prima een koekje kunt eten als je moe bent, zonder dat je doorslaat. Hoe je dat doet, dat leer ik je tijdens de Eetbui Vrij Leven Bootcamp.
De ‘Bootcamp‘ is een progressief herstelprogramma dat jou leert wat de 6 belangrijkste dingen zijn die jij in je leven en je gedrag kunt veranderen om je snoepen onder controle te krijgen.
Wil jij op een wetenschappelijke manier aan de slag met het helen van je relatie met eten?
Schrijf je dan hier in voor de Bootcamp
Mooi mens, wat je mag loslaten, is de overtuiging dat emotie-eten slecht is.
Het is helemaal oké om iets lekkers te als je moe bent of stress hebt, en als jij eetbui vrij bent dan kan dat ook prima zonder dat je doorslaat.
Maar…
Als eten de enige manier is die je hebt om te dealen met pijnlijke emoties, dan denk ik dat je niet erg gelukkig zult zijn.
Er zijn veel andere coping mechanismes die veel effectiever zijn, en die ervoor zorgen dat je je ook op de lange termijn beter voelt.
Als eten voor jou vanaf jongs af aan een manier is geweest om je gevoelens te dempen dan is het tijd om nieuwe copingstrategieën te gaan ontwikkelen, zodat je leert om op een liefdevolle en behulpzame manier om te gaan met stress, frustratie, pijn en verdriet.
De reden dat ik het overlijden van ons dochtertje zo snel een plekje heb kunnen geven is, omdat ik ook elke dag momenten heb genomen om procesjes te doen, waardoor ik mijn verdriet heb doorleefd en het kon oplossen.
Het is dus belangrijk dat jij gaat leren wat je nog meer kunt doen om pijnlijke emoties te verwerken, zodat je snoep niet meer nodig hebt om lastige gevoelens te dempen.
Daarom gaat de 24/7 Goed Voor Jezelf Zorgen Challenge deze week over het creëren van een meer effectieve manier om om te gaan met pijnlijke emoties.