Het schuldgevoel na een eenbui
Misschien vol je het pas als je suikerroes is afgenomen, of heb je spijt direct na een eetbui. De meeste van ons voelen ons beschaamd, schuldig en gefrustreerd na een eetbui. Maar is dat wel nodig?
Lief zijn voor jezelf na een eetbui? Dat slaat nergens op!
Waarom zou je lief zijn voor jezelf na een eetbui? Het is toch een domme gewoonte en jij weet wel beter. Het moet nu eens afgelopen zijn met dit belachelijke gedrag. De meeste van mijn cliënten hebben een mening over emotie eten: Ze zien het als een gebrek en willen er van af. En ik snap het ook wel.
Zelf heb ik meer dan 25 jaar aan emotie-eten gedaan, en ik kan je beloven…..
Mijn emotie-eten is niet gestopt doordat ik extra streng voor mezelf was na een eetbui!
Faal je als je een eetbui hebt?
We zien emotie-eten als een fout in ons systeem en veroordelen onszelf voor de momenten van ‘zwakte’ die we hebben als je weer eens een heel pak soesjes of chips of allebei hebben opgegeten.
We voelen ons rot na een eetbui. Niet omdat de hoeveelheid zoetigheid en vettigheid die we naar binnen hebben gepropt dat we ons na een eetbui klote voelen, maar omdat we ons schamen en boos zijn op onszelf omdat we de controle over de eetbui kwijt zijn geraakt.
Maar…..
Ik ben er niet van overtuigd dat emotie-eten zo slecht is!
Ik denk dat emotie-eten een manier is zijn om lief te zijn voor jezelf.
Nu denk je waarschijnlijk dat ik niet goed bij mijn hoofd ben maar wacht nog even met oordelen 😉
In het prachtige boek ‘Wanneer je lichaam nee zegt’ van Gabor Maté beschrijft hij casussen van patiënten die over hun eigen grenzen heengaan, tot hun lichaam er mee stopt.
Eetbuien omdat je niet naar je lichaam luistert
Is dat niet wat er bij ons ook gebeurt, mooi mens?
Ons lichaam geeft aan dat het moe is, dat er spanning is, dat we verdrietig zijn, en we gaan maar door….
Waarom heb je een eetbui nodig?
Emotie-eten doen we niet zomaar. Vaak hebben we een eetbui als we ons emotioneel erg kwetsbaar voelen en als we het echt even niet meer zien zitten. We zijn als een vulkaan die overloopt en kunnen niet omgaan met de gevoelens die we ervaren. Een eetbui zorgt er op dat moment voor dat we onszelf even een (hoognodige) break geven.
In een wereld waarin we uitzonderlijk gedrag van onszelf verwachten kan een eetbui soms een redmiddel zijn om jezelf even te laten gaan en tot rust te komen. Emotie-eten zorgt er namelijk voor dat je je beter voelt: letterlijk.
Waarom is een eetbui een schreeuw om hulp?
Als je suiker eet wordt de neurotransmitter beta-endorfine afgegeven in je brein. Beta-endorfine is een lichaamseigen morfine, en werkt net als medische morfine pijnstillend. Deze pijnstillende eigenschap van beta-endorfine werkt voor zowel je emotionele pijn als je fysieke pijn. Dat betekent dus dat emotie-eten echt helpt pijnlijke emoties te verminderen!
Naast dat emotie-eten pijnstillend is heeft het nog een belangrijke functie. Als we zonder oordelen naar emotie-eten kijken en we het zien voor wat het is dan beseffen we ons:
Een eetbui is een signaal dat iets in ons leven onze aandacht nodig heeft.
Gedrag is namelijk niets meer dan een uiting van wat er innerlijk gebeurd en verandering gebeurd niet door gedrag te veranderen maar door je innerlijk aan te pakken.
Zie emotie eten dus voor wat het is: een signaal om meer liefdevol te zijn voor jezelf.
Wat kun je doen na een eetbui?
In een een vragenlijst die is ingevuld door meer dan 200 emotie-eters heb ik heb gevraagd hoe zij zich voelen na een eetbui. De meesten zijn teleurgesteld en hebben spijt, maar 30% haat zichzelf en voelt walging.
En dat is ook precies hoe ik me voelde….
Wat moet je vooral niet doen na een eetbui?
Vanuit de walging die ik voelde na een eetbui besloot ik boos:
Het moet nu klaar zijn! Ik ga nooit meer een eetbui hebben! Vanaf morgen ga ik echt weer op dieet!!
In mijn blog ‘Eetbuien stoppen – de grootste fout (die 99% van emotie-eters maakt)’ deel ik dat ik zelf meer dan 4500 keer heb besloten ‘dat het nu toch echt afgelopen moest zijn‘.
En het werkt niet. Jezelf straffen, boos worden op jezelf, en je eetbui compenseren door nog strenger te worden heeft het tegenovergestelde effect.
Dit is wat je wél kunt doen na een eetbui:
Besef je dat een eetbui ontstaat doordát je hard bent voor jezelf en over je eigen grenzen heengaat. Het is een schreeuw om aandacht van je lichaam en je onderbewuste.
Dus….
Wees liefdevol voor jezelf na een eetbui en veroordeel jezelf niet. Streng zijn voor jezelf zorgt er juist voor dat je meer stress krijgt wat de kans op een volgende eetbui vergroot.
Kijk niet naar hoe je je gedrag kunt veranderen maar wat er diep vanbinnen voor heeft gezorgd dat je de eetbui nodig had. Hoe kun je meer lief zijn voor jezelf?
Neem een moment om te voelen wat het was waar je echt naar op zoek was, of wat je echt nodig had. Als je verlangen om te snaaien niet om eten ging, waar ging het dan wel over?
0 Reacties